Kilka z zdjęć z University of San Francisco (Kalifornia, USA) i wykładu o różnicach dotyczących społecznej i kulturowej konstrukcji własnego “Ja”, jaki wygłosiłem w ramach konferencji Society for Asian and Comparative Philosophy.
Pokazywałem w nim, jak od strony wymiarów oraz frekwencji w ramach wewnętrznych dialogów (mowy wewnętrznej) – rozumianej jako mówienie do samego siebie w reakcji lub antycypacji określonych sytuacji społecznie relewantnych – ujawniają się wymiary kulturowe, które znamy z odróżnienia ja-niezależnego i współzależnego. Na podstawie badań empirycznych w Polsce i w Chinach pokazywałem, jak w przestrzeni własnego umysłu, na podstawie intrArelacji (czyli odniesień do samego siebie) odwzorowują się intErrelacje (czyli odniesienia do innych podmiotów).
W jakimś aspekcie pokazuje to także jak czytanie własnych stanów mentalnych i emocji – od strony, jak często to zajmuje naszą uwagę – powiązane jest z kulturą, w której wyrastaliśmy i żyjemy. Udało się nam pokazać, że te wymiary odkryte przez nas w zakresie frekwencji mówienia do samego siebie, od innej strony pokazują wymiary opisywane jako ja-współzależne i ja-niezależne.
Sądzimy że odkrywamy nie tyle nowy wymiar, ile nowy sposób jego pomiaru i nową perspektywę jaką w analizie “ja” kulturowego można zająć. Wkrótce ukaże się na ten temat tekst.
